Pierwsze informacje o wyglądzie kościoła w Piersnie przynosi raport z wizytacji kościelnej przeprowadzonej na przełomie 1651/1652 roku, przez kardynała Sebastiana von Rostock.

Była to budowla murowana z kamienia, wieżowa, kryta gontem z przesklepionym prezbiterium. Wnętrze kościoła zdobiły trzy ołtarze, paramenty liturgiczne i inne ruchome wyposażenie zostało zachowane. Ten fakt może świadczyć o tym, że w czasie reformacji i wojny trzydziestoletniej kościół w Piersie nie poniósł szkoła prawdopodobni miało to związek z patronatem rodziny von Prittwitz. Kolejna informacja o obiekcie pochodzi z raportu wizytacji kościelnej przeprowadzonej na przełomie 1666/1667 roku, przez kardynała Karola Franciszka Neandera. Kościół jest obiektem murowanym, wieżowym i otynkowanym, z wieżą do połowy wysokości murowaną, wyżej o konstrukcji drewnianej. Na wieży znajdowały się trzy dzwony i zegar słoneczny. Prezbiterium i zakrystia, nad nawą strop drewniany, polichromowany, posadzka kamienna. Wnętrze kościoła zdobił ołtarz główny z figurami św. Anny, Elżbiety i Jadwigi oraz malowana ambona.